Miep miep vroemmmm

Vandaag was Gaaf! Eerst samen met Michel en Carol mijn inmiddels standaard ontbijtje van koffie, toast & vers fruit verobberd en hup op de scooter. Nog even snel langs het station om een kaartje voor de nachttrein richting Chang Mai voor de volgende dag te kopen en daar gingen we hoor met zn drieeen op een rijtje in dat doldwaze verkeer hier, wat een gewaarwording.



Je moet niet alleen links rijden maar met zn drieen naast elkaar op een baan kan ook prima. En als je er langs wilt, gwoon even toeteren en gaan. 80+ rijden op ee nscotter is ook geen probleem, rijbewijs of niet. Ik vraag me zelfs af of er zoiezo snelheidslimieten zijn, want er staat nergens iets aangegeven, laat staan hoe ze het controleren want ook flitspalen, blik op de weg autotjes, of irritante langs de kant van de weg verstoptje mannetjes kom je hier niet tegen. In het begin, en jammer genoeg bleef dat zo, heb ik nog wat moeite met de bochtjes, logisch, ik na tenslotte ook niet fietsen :-), voor de rest gaat het prima.



Al snel laten we de tad achter ons en rijden we door kleine dorpjes en door de bergen, heel ander dn wij ze kennen want groen is het hier niet, eerder bruin en dor maar toch prachtig. Ook het overstekend wild hier is anders. Regelmatig komen we bordjes tegen of we alsjebrieft rekening willen houden met koeien, kippen en olifanten die graag over willen steken. Helaas bleven ze aan hun eigen kant van de weg. Na een ritje van ca 2 uur kwamen we aan en gingen we aan de wandel. Al snel kwam niet alleen de 1e tree van de waterval in zicht maar maakte ik ook voor het eerst in mijn leven kennis met aapjes in de natuur, zomaar spontaan. Die hele waterval kon me opeens gestolen worden, ik kon daar wel de hele dag naar ze blijven kijken. Toen papa aap besloot dat hij het prima met zn kindje kon doen werk het me echter te gortig en gingen we naar tree twee waar we in het water onder de waterval af wilden koelen.



De waterval was prachter, het water ook, alleen, de vissen ook... Honderden kleine en grote soort van karpers zwommen er rond en daar moest ik tussen gaan zwemmen??? Ook Carol had hetzelfde maar Michel sprong er zonder twijfel in en genoot zichtbaar waarna wij ook onze kleren maar uittrokken. Het is zo warm en dit willen we toch niet missen en we zijntoch hardstikke stoer? Nou, ikke niet dus... Ik plonste er wel in, gilde vervolgens het hele park bij elkaar en wist niet hoe snel ik er weer uit moest komen. Dan maar niet stoer, enne, Thanks Michel, voor het filmpje ipv de foto ;-)

Na nog een plons van carol en Michel en zonder extra plons van mij stapten we weer po de scotter en stopten bij de eerste gelegenheid om te lunchen. Een echte thaise tent met echte thaise gasten. We verstonden elkaar voor geen meter maar handen en voeten deden hun werk. Het eten was heerlijk en we hebben op de koop toe een gratis taalles gekregen en gegeven, geweldig. De rit terug was net zo prachtig, keihard door de bergen, klein windstrompje erbij en gaan. Eenmaal terug en na een paar gin tonics was ik kapot en besloot niet mee te gaan eten. We namen afscheid maar wat mij betreft zeker niet voor altijd.

Savonds nog wat geinternet, in het hotel gegeten en toen lekker schrijven en mijmeren op mn balkonnetje. Ergens aan de overkant zat een jongen ook lekker op zn balkonnetje te genieten. Hij zwaaide en toen ik terug zwaaide besloot hij maar eens een babeltje te komen maken. Hij kwam uit australie en we hebben nog gezellig over van alles en nog wat zitten kletsen voor ik echt instortte, naar mn bedje vertrok en binnen 10 seconden sliep.

Ergens in mn dromen werd er flink op de deur geklopt, het hield maar niet op tot ik na de 10e keer besefte dat het niet een dromenland maar real life-klop was. Slaapdronken strompelde ik naar de deur, stond die gozer daar, geloof het of niet met zn handdoekje in zn hand en vroeg of het ok was als hij bij mij kwam slapen. Slaapdronken of niet leek mij dit toch niet zon goed idee... ;-)