En dan de rust.....

Het dagje in Bangkok eindigde gezellig. Op weer eens een terasje kwam ik Zach tegen en we hebben lekker zitten kletsen en genieten van en lachen om de gebeurtenissen om ons heen. Zach zou ook die avond richting Ko Samui gaan alleen met een andere bus en we besloten dat hij me zou bellen als hij aankwam zodat we evt samen naar acc. konden zoeken.

Toen was het tijd voor de bus en ik moet zeggen dat het geen pretje is om voor de tweede nacht zittend te slapen na twee nachten op de grond in de jungle en slechts 1 nacht in een echt bed maar je ondergaat het eigenlijk gewoon zonder tegenzin, het is gewoon zo en het is ok. Om vijf uur gedropt op een terminal waar we na drie uur wachten naar de boot werden gebracht waar we uiteraard ook weer moesten wachten tot we vertrokken, dat is ook thailand :-) de boottocht was heerlijk en in Ko Samui geen spoor van Zach te bekennen dus heb ik zelf een hutje aan het strand! geregeld, geweldig en een klein stukje paradijs op aarde. Ook de eerste douche na 2 dagen was wederom onvergetelijk :-) ben nog nooit zo vaak zo vies geweest en het maakt me eigenlijk niet zo uit, wat niet kan kan niet, waarom zou ik me daar druk om maken.

Het eiland zelf was echter alles behalve paradijs, heel veel bars met lonkende thaise dames, en weer die oude dikke mannen met die jonge vrouwtjes aan hun arm. Dit was een klein beetje teveel voor mij en ik besloot ondanks mijn regel dat je een plaats niet in 1 dag kan beoordelen gelijk een bootticket naar Ko Pagnan voor de volgende dag te boeken (waar dit soort zaken minder schijnen te gebeuren en het zoiezo minder toeristisch is). Savonds op mn balkonnetje heb ik wel nog heerlijk genoten van het strand aan mn voeten, de rust en de vrijheid.

De volgende dag tijdens het ontbijt zag ik bekende gehavende voeten voor me op het strand liggen, drie keer raden, Zach dus met de beste smoes die ik ooit gehoord heb: In de nachtbus moest hij verschrikkelijk plassen en gezien iedereen om hem heen lach te pitten besloot hij dit in een leeg bierflesje te doen. Maar ja daar zat geen dop meer op dus pakte hij papier uit zijn notitieboekje met, ja natuurlijk, mijn telefoonnr.... Gekker kan je het niet verzinnen toch :-) Ik ging er hoe dan ook vandoor maar misschien komt hij later ook nog deze kant op.

Op Ko Pagnan werd ik opgepikt door mijn kitesurfinstructeurs! Zij brachten mij naar de school en dat was super. Gewoon een hut aan het strand, iedereen relaxt en chilled, een beetje hangen en kletsen en wachten op de wind. Het is buiten het toeristische gebied en naast een supermarkt en een paar eettentjes heb je hier niets en zonder vervoer kom je ook bij niets. Maar, wat meer heb je nodig, ook dit wilde ik ervaren, dus ik besloot hier een hut te boeken (niet aan het strand helaas, ik moet wel 10 meter lopen). Dit is echt een andere wereld, de rust, het gemak, hoe weinig je nodig hebt. Wat je aanhebt maakt ook niet uit, je loopt eigenlijk gewoon de hele dag met een doek (sarong) om rond en het is prima.

Smiddags gelijk mn eerste korte kitesurf les gehad en ik bakte er natuurlijk helemaal niets van. Het enige waar ik goed in scheen te zijn was het neer laten storten van de kite maar Janny de instructeur werd niet boos, bleef geduldig en beloofde me dat het allemaal goed zou komen, ik vertrouwde daar dan maar op.... Savond reden we met zn allen naar de nightmarktet om daar voor nog geen euro per persoon te eten, dronken we nog een drankje en gingen we pitten (mijn lekkerste nacht in thailand, bijna klokje rond).

Vandaag was nog relaxter dan gister, ik hoefde nergens heen, gewoon op te staan, de hoek om te lopen en net als de rest te wachten op de wind. Gewoon wat zitten en kletsen en nietsdoen en weet je, niets doen is eigenlijk veel makkelijker dan ik dacht. Ik heb absoluut geen behoefte om er een boek bij te pakken, te moeten praten, ergens heen te gaan of iets te doen, ik zit gewoon maar een beetje te zijn en hoewel ik aan de ene kant om mijn laatste dagen hier na de lessen door te brengen met iets meer luxe en actie zou het zomaar kunnen dat ik gewoon een beetje blijf zitten zijn :-)

De les van vandaag ging veel beter. Ook al liet de wind ons regelmatig in de steek en konden we niet alles doen en lang genoeg doen maar wat we deden ging goed! Ik kreeg de kite steeds beter onder controle, het sturen ging me vrij goed af en ik vond het gaaf! Jammer van de wind, maar het maakt niet uit, ik heb een week de tijd en we komen er wel, heb al zin in mn volgende les!

Zo nog even eten en nog wat zitten zijn ;-) op mn balkonnetje. Ik vraag me wel steeds meer af hoe het met jullie is en het voelt ook ok om straks weer richting ons kouwe landje te gaan en lekker een wijntje met jullie te drinken... Maar eerst nog even hier genieten!

Veel liefs en nogmaals thanks voor al jullie leuke reacties en jullie meeleven! En Trudy, gefeliciteerd! heeft broertie zn duikavontuur overleefd?

xxx