Daar gaan we dan, bijna...

Jaja, nog twee nachtjes slapen (Arienne gaat op schoolreisje naar de efteling voor het geval jullie het nog niet weten) en dan is het zo ver. Van het weekend ff snel de stad in geweest om de toilettas te vullen (en echt, ik heb wat af kunnen strepen ;-)). Tonya de schat heeft me haar superhandige en waterdichte rugzak en moneybelt geleend, en, ook heel belangrijk, meegeholpen in de beslissing zowel de lonely planet als de roughguide mee te nemen.

Tas inpakken moet nog gebeuren maar ik kan nog even de puf en het last minute DOEN gevoel niet vinden, komt nog wel dus ook al weet ik ff niet wanneer. Waarschijnlijk zaterdag ochtend een uurtje voor vertrek, ja ons kent ons he :-) enne Carool, sorry alvast voor het oponthoud!

Ook op het gebied van werk loslaten vinden vorderingen plaats zowaar. Vandaag flinke stappen gemaakt in de overdracht en het voelt al als een kilootje of 10 van mn schouders af, ik kan niet wachten te ervaren hoe licht ze gaan voelen daar in Thailand!

Toch is het raar, dat drukke leventje in hartje Rotterdam houdt me zo bezig dat ik me echt nog niet kan voorstellen dat het overmorgen rust in de kop en genieten is daar zo ver weg. Ik weet het wel maar het besef komt denk ik pas in het vliegtuig of als ik daar aankom of zo.... Het laatste vind trouwens plaats om een uurjte of 7 zondagmorgen, in mn koppie en bij jullie zo'n uurjte of 1 snachts, ik bel wel ff als ik er ben ok? ;-)

Anyway, de volgende post dus vanuit Bangkok of omstreken (en ja, dan is mn tast echt ingepakt!).